Ervaring
DPA heeft een samenwerking met UAF, een stichting die zich inzet voor de ontwikkeling van gevluchte studenten en professionals en hun integratie op de Nederlandse arbeidsmarkt. Voor een buddytraject werd Lucia Spijkerman, via DPA interim professional bij de gemeente Gouda, voor een half jaar gekoppeld aan de Turkse statushouder Aybala Gük.
Wat was de motivatie om je op te geven voor het buddytraject?
“Ik vind het altijd erg leuk om aan dit soort trajecten mee te doen. Met mijn kennis en ervaring, bijvoorbeeld als klantmanager en jongerencoach, kan ik volgens mij echt iets voor deze doelgroep betekenen. Zelf kan ik er ook veel van leren, wat ik vervolgens in mijn eigen werk weer kan inzetten. Ik zie het dus echt als een win-win.”
Je werd gekoppeld aan Aybala, een Turkse statushouder met een juridische achtergrond. Hoe zag jullie traject er vervolgens uit?
“Nadat ik als buddy aan Aybala was gekoppeld, zijn we gestart met een kick-off waarbij alle statushouders, DPA’ers en begeleiders vanuit UAF aanwezig waren. Daar hebben we met elkaar kennisgemaakt, het door DPA en UAF opgestelde programma doorgenomen en een begin gemaakt met ons plan van aanpak voor de komende zes maanden. Ze deed op dat moment vrijwilligerswerk en het doel was om uiteindelijk een betaalde baan te krijgen. Dus we zijn aan de slag gegaan met hoe je geschikte vacatures vindt en welke stappen je vervolgens zet: van het schrijven van een motivatiebrief tot het aanpassen van je cv. We hadden ongeveer eens in de week contact, op verzoek van Aybala meestal via Teams.”
Met mijn kennis en ervaring, bijvoorbeeld als klantmanager en jongerencoach, kan ik volgens mij echt iets voor deze doelgroep betekenen. Zelf kan ik er ook veel van leren, wat ik vervolgens in mijn eigen werk weer kan inzetten. Ik zie het dus echt als een win-win.”
Heb je voorbeelden van een specifieke uitdaging die je samen met Aybala tegenkwam en hoe jullie die hebben overwonnen?
“Binnen het traject was er veel aandacht voor communicatie: als je met culturele verschillen te maken hebt, is goede communicatie enorm belangrijk. Van UAF leerden we om stap voor stap tot de kern van te komen, door bijvoorbeeld te vragen naar iemands rituelen, overtuigingen en wat voor personen je bewondert. Die verschillen tussen de Turkse en de Nederlandse cultuur kwamen onder meer naar voren in het benaderen van werkgevers. Bijvoorbeeld als een recruiter beloofde binnen een week terug te bellen, maar dit vervolgens niet deed. Aybala vond het dan lastig om het initiatief te nemen en daar zelf achteraan te bellen, omdat ze dat niet gewend is. Daar hebben we samen afspraken over gemaakt, zodat ik haar daaraan kon houden. Zo werd ze gaandeweg steeds assertiever.”
Wat is er uiteindelijk uit het buddytraject gekomen?
“Aybala is recent aangenomen voor een traineeship als projectleider bij provincie Friesland, heel trots! Het was lastig om iets te vinden wat op haar juridische achtergrond aansloot en waarbij je zonder ervaring met bijvoorbeeld de systemen waarmee veel organisaties werken toch snel bent ingewerkt. Ik denk dat zij ook veel van het traject heeft geleerd: van het vinden van geschikte vacatures tot het bellen met werkgevers, het voeren van sollicitatiegesprekken en het leren van de feedback die je daar vervolgens op krijgt.
Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd?
“Nederlands kunnen én durven spreken is voor veel banen echt cruciaal. Waar Aybala volgens mij dan ook veel aan heeft gehad, is dat ze via DPA een taalcursus kon volgen om aan haar Nederlands te werken. Met haar passieve beheersing zat het wel goed: lezen, schrijven en verstaan ging al goed. Maar de stap om ook zelf sneller in het Nederlands te praten en bijvoorbeeld in een groep vaker het woord te nemen, was best nog wel groot. Dat is dankzij die taalcursus gedurende het traject steeds beter gegaan, waardoor ze zelf ook merkte dat ze steeds meer durfde. Dat vond ik mooi om te zien.”