Steile leercurve voor zelfstandig professional en trainer

Henk Hartemink waagde in 2010 de stap naar een bestaan als zelfstandige. De beste keuze ooit, want sindsdien loopt zijn leercurve steil omhoog.

Na jaren binnen een  lokale bank gewerkt te hebben, ervoer Henk Hartemink in zijn werk steeds vaker een 'herhaling van zetten'. Hij waagde de stap naar een bestaan als zelfstandige en kon bij Rabobank Nederland aan de slag op zijn eerste opdracht als management consultant. De beste keuze die hij ooit gemaakt heeft, want sindsdien loopt zijn leercurve steil omhoog. En dat is wat telt voor Henk.

Boven de materie staan

Bij zijn eerste interimklus hoorde ook het trainen van collega’s. Dat beviel zo goed, dat hij deze activiteit actief uitbreidt. De uitdaging? "Beter worden in wat ik doe. Dat zit hem niet in de inhoud; de deelnemers weten het inhoudelijk juist beter dan ik. Gelukkig maar, want dan heb ik tijd en ruimte om boven de materie te staan. Anders zie je als trainer niet wat er in de groep gebeurt."

Trainingen voorbereiden

Zelf trainingen ontwikkelen is een droom die hij al voorzichtig tot uitvoer brengt. Via banking & insurance (Benkis) krijgt hij regelmatig nieuwe opdrachten om trainingen te geven, compleet met draaiboek. Vervolgens bereidt hij zijn trainingen tot in detail voor. Hij vindt het vooral belangrijk om te weten welke boodschap de opdrachtgever wil uitdragen. En hij wil altijd weten wat daarachter zit. Ook kijkt hij bijvoorbeeld hoeveel minuten hij per onderdeel van de training bezig is. "De ontwikkeling van de training loopt veelal via anderen, wat ik soms lastig vindt. Want ik wil weten wat de verwachtingen zijn, waarom ergens voor gekozen is. Wat is het effect van een andere aanpak en waarom gebeuren dingen?"

Verandering teweegbrengen

Een gedegen voorbereiding, dat verwacht hij ook van de deelnemers. Zo zijn ze al geconditioneerd en is er minder weerstand. "Dan krijg je als trainer de ruimte om mensen uit de details te halen en mee te nemen naar boven de materie. Dan kun je een verandering teweegbrengen. In mijn trainingen ontkomt niemand aan participatie, het is altijd interactief."

Ruimte voor verbetering

Ik bespeur een onverzadigbare drang tot ontwikkeling bij Henk. Ook als we het over de evaluaties van zijn trainingen hebben. "Daardoor weet ik of ik zelf beter geworden ben. Gisteren gaf een cursist een negen voor een training. Zo'n cijfer zou ik zelf niet snel geven, er is altijd ruimte voor verbetering. Ik ga echt voor kwaliteit. Je wordt beter naarmate je het vaker doet." Via een trainersbijeenkomst van DPA Benkis kwam hij in contact met Margreet Pols en Arie Speksnijder. "Sindsdien gebruik ik hun webinars om meer te leren over de gedragskant van het trainersvak. Ook wil ik graag leren om zelf webinars te verzorgen."

Regie over eigen leven

Als zelfstandige heeft Henk meer regie over zijn leven. "Ik kan nu nee zeggen als ik wil, wat een heerlijk gevoel van vrijheid geeft. Ik werk niet meer dan vier dagen. De vijfde dag werk ik thuis en dat voelt heel anders. Dan ben ik druk met trainen, vrijwilligerswerk, politiek en andere leuke projecten. Toen ik 40 was, dacht ik dat ik op mijn vijfenvijftigste zou stoppen met werken. Nu ik 55 ben, denk ik dat ik doorga tot mijn zeventigste. Maar in een iets ander tempo.”

In ontwikkeling blijven

Onlangs startte hij aan een opdracht bij FGH Bank. Die is zo leuk dat hij er tijdelijk wel vijf dagen aan wil werken. "Dat doe ik anders nooit! Het begin van het project is stormachtig, alle kaders moeten nog bepaald worden. En er is een duidelijk einddoel met een deadline. Die structuur vind ik onmisbaar."

Zijn vrouw Dorrie schuift even aan. Een gelegenheid die ik benut om te vragen of zij vindt dat Henk behalve gedisciplineerd ook perfectionistisch is. Volgens Dorrie kan hij vooral wat streng voor zichzelf zijn. "En als hij iets goed kan, acht hij het tijd om iets anders te gaan doen." Helemaal niet verkeerd, concludeer ik. Want zo blijft Henk ook na zijn vijfenvijftigste volop in ontwikkeling.