De flexibilisering van de werkvloer

Werkend Nederland wordt steeds flexibeler. Lees hier hoe CEO Eric Winter denkt over deze ontwikkeling.

Voorpaginanieuws in Het Financieele Dagblad van 19 mei: de zich in een hoog tempo voltrekkende flexibilisering van de Nederlandse arbeidsmarkt. Al eerder deed ook het jaarverslag van de ABU melding van de toenemende inzet van flexibele arbeidskrachten. Deze twee publicaties kunnen dankzij TNO-onderzoek worden onderbouwd met harde cijfers. Waar de flexibele schil van de bedrijven in 2007 nog 20% van alle werknemers omvatte, was dit in 2013 25%. En naar verwachting loopt het percentage verder op tot 30% in 2020. Werkend Nederland wordt steeds flexibeler!

Flexibele schil

In het op 9 mei gepubliceerde rapport ‘De toekomst van flex’ concludeert kennisinstituut TNO dat in 2013 een op de vier medewerkers bij bedrijven zzp’er, gedetacheerd, uitzend- of oproepkracht of tijdelijk in dienst was. De toegenomen flexibilisering is deels te verklaren door de grillige economie: de gevoeligheid van bedrijven voor schommelingen in de conjunctuur en (toegenomen onvoorspelbaarheid van) fluctuaties in het werkaanbod. Een in mijn optiek nog significanter ontwikkeling is de groei van maatwerk en projectmatig werken. Organisaties willen actuele specialistische kennis en kunde kunnen inzetten op momenten dat ze die echt nodig hebben. Werk krijgt een meer ‘on-demand’ of ‘as-needed’ karakter, en zowel werkgevers als werkenden dienen zich hierop in te stellen.

Toegevoegde waarde

Een in de meeste gesprekken en artikelen terugkerend punt van zorg is de mogelijke tweedeling tussen vast personeel en ‘vogelvrije’ flexwerkers. Verder is goed merkbaar dat de overheid moeite heeft met het vinden van effectieve antwoorden op de lossere arbeidsverhoudingen. Momenteel maakt minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken zich hard voor de nieuwe Wet Werk en Zekerheid, die vanaf juli 2015 de rechtspositie van flexwerkers moet versterken “door ontslagrecht en WW aan te passen aan de eisen en de wensen van de arbeidsmarkt van onze tijd.”

Wat ons betreft moet de ‘werkende’ centraal komen te staan in het sociale stelsel, in plaats van het arbeidscontract. Gelukkig wachten slimme kenniswerkers niet af waar de beleidsmakers mee komen. Die beseffen dat de flexibilisering onomkeerbaar is en nauw verbonden met de behoefte van bedrijven aan wendbaarheid en het kunnen bieden van toegevoegde waarde. Dus worden ze – al dan niet geholpen door gespecialiseerde partijen zoals DPA – zelf ook steeds ondernemender waar het om het ontwikkelen en positioneren van hun talent gaat.

Flexibilisering arbeidsmarkt, voorpagina Het Financieele Dagblad d.d. 19 mei 2014.